Hydrauliczne zawory sterujące służą do kontrolowania ciśnienia, przepływu i kierunku przepływu oleju w układzie hydraulicznym tak, aby siła ciągu, prędkość i kierunek ruchu siłownika odpowiadały wymaganiom. Zgodnie z ich funkcjami hydrauliczne zawory sterujące dzielą się na trzy kategorie: zawory kierunkowe, zawory ciśnieniowe i zawory przepływowe.

Zawór sterujący kierunkiem

Zawór kierunkowy to zawór służący do kontrolowania kierunku przepływu oleju. W zależności od typu dzieli się go na zawór jednokierunkowy i zawór zwrotny.

Rodzaje rozdzielaczy są następujące:

(1) Zawór jednokierunkowy (zawór zwrotny)

Zawór jednokierunkowy jest zaworem kierunkowym, który steruje przepływem oleju w jednym kierunku i nie pozwala na przepływ wsteczny. Jest on podzielony na zawór kulowy i zawór grzybkowy zgodnie z konstrukcją rdzenia zaworu, jak pokazano na rysunku 8-17.

Rysunek 8-18(b) przedstawia grzybkowy zawór zwrotny. Pierwotny stan zaworu jest taki, że rdzeń zaworu jest lekko dociskany do gniazda zaworu pod działaniem sprężyny. Podczas pracy, gdy ciśnienie na wlocie oleju P wzrasta, pokonuje ono nacisk sprężyny i unosi rdzeń zaworu, powodując otwarcie zaworu i połączenie obiegu oleju, dzięki czemu olej wpływa do wlotu oleju i wypływa z wylot oleju. I odwrotnie, gdy ciśnienie oleju na wylocie oleju jest wyższe niż ciśnienie oleju na wlocie oleju, ciśnienie oleju mocno dociska rdzeń zaworu do gniazda zaworu, blokując przepływ oleju. Funkcja sprężyny polega na pomaganiu przepływającemu olejowi w hydraulicznym dokręceniu otworu zaworu, gdy zawór jest zamknięty, w celu wzmocnienia uszczelnienia.

(2) Zawór kierunkowy

Zawór zwrotny służy do zmiany drogi przepływu oleju w celu zmiany kierunku ruchu mechanizmu roboczego. Wykorzystuje rdzeń zaworu do poruszania się względem korpusu zaworu w celu otwarcia lub zamknięcia odpowiedniego obiegu oleju, zmieniając w ten sposób stan roboczy układu hydraulicznego. Kiedy rdzeń zaworu i korpus zaworu znajdują się we względnym położeniu pokazanym na rysunku 8-19, dwie komory cylindra hydraulicznego są zablokowane przed olejem pod ciśnieniem i znajdują się w stanie wyłączenia. Jeśli na rdzeń zaworu zostanie przyłożona siła od prawej do lewej, powodująca przesunięcie go w lewo, przyłącza olejowe P i A na korpusie zaworu zostaną połączone, a B i T zostaną połączone. Olej pod ciśnieniem wchodzi do lewej komory cylindra hydraulicznego przez P i A, a tłok przesuwa się w prawo; Olej we wnęce wraca do zbiornika oleju przez B i T.

I odwrotnie, jeśli na rdzeń zaworu zostanie przyłożona siła od lewej do prawej, aby przesunąć go w prawo, wówczas P i B zostaną połączone, A i T zostaną połączone, a tłok przesunie się w lewo.

Zgodnie z różnymi trybami ruchu rdzenia zaworu, zawór zwrotny można podzielić na dwa typy: zawór suwakowy i zawór obrotowy. Wśród nich częściej stosowany jest zawór zwrotny typu suwakowego. Zawór suwakowy dzieli się ze względu na liczbę położeń roboczych rdzenia zaworu w korpusie zaworu oraz kanał olejowy sterowany zaworem przełączającym. Zawór odwracający ma dwupozycyjny dwudrogowy, dwupozycyjny trójdrogowy, dwupozycyjny czterodrogowy, dwupozycyjny pięciodrogowy i inne typy. , patrz Tabela 8-4. Różna liczba położeń i przejść wynika z różnych kombinacji podciętych rowków na korpusie zaworu i występów na rdzeniu zaworu.

Zgodnie z metodą sterowania suwakiem, zawory kierunkowe obejmują typy ręczne, silnikowe, elektryczne, hydrauliczne i elektrohydrauliczne.

Zawór ciśnieniowy

Zawory ciśnieniowe służą do kontrolowania ciśnienia w układzie hydraulicznym lub wykorzystują zmiany ciśnienia w układzie do kontrolowania działania niektórych elementów hydraulicznych. Według różnych zastosowań zawory ciśnieniowe dzielą się na zawory nadmiarowe, zawory redukcyjne, zawory sekwencyjne i przekaźniki ciśnieniowe.

(1) Zawór nadmiarowy

Zawór przelewowy utrzymuje stałe ciśnienie w kontrolowanym układzie lub obwodzie poprzez przelew otworu zaworu, realizując w ten sposób funkcje stabilizacji ciśnienia, regulacji ciśnienia lub ograniczania ciśnienia. Zgodnie z zasadą konstrukcyjną można go podzielić na dwa typy: typ bezpośredniego działania i typ pilota.

(2) Zawory kontroli ciśnienia

Zawór redukcyjny ciśnienia może służyć do zmniejszania i stabilizowania ciśnienia, zmniejszając wyższe ciśnienie oleju na wlocie do niższego i stabilnego ciśnienia oleju na wylocie.

Zasada działania zaworu redukcyjnego polega na tym, że olej pod ciśnieniem zmniejsza ciśnienie w szczelinie (opór cieczy), dzięki czemu ciśnienie wylotowe jest niższe niż ciśnienie wlotowe, a ciśnienie wylotowe utrzymuje się na określonej wartości. Im mniejsza szczelina, tym większa strata ciśnienia i silniejszy efekt redukcji ciśnienia.

Zasady budowy i symbole zaworów redukcyjnych sterowanych pilotem. Z wlotu oleju A zaworu wpływa olej pod ciśnieniem o ciśnieniu p1. Po rozprężeniu przez szczelinę δ ciśnienie spada do p2, a następnie wypływa z wylotu oleju B. Gdy ciśnienie na wylocie oleju p2 jest większe od ciśnienia regulacyjnego, zawór grzybkowy zostaje popychany i otwierany, a część ciśnienia w komora olejowa znajdująca się na prawym końcu głównego zaworu suwakowego wpływa do zbiornika oleju przez otwór zaworu grzybkowego i otwór Y otworu spustowego. W wyniku działania małego otworu tłumiącego R wewnątrz rdzenia głównego suwaka, ciśnienie oleju w komorze olejowej na prawym końcu suwaka spada, a rdzeń zaworu traci równowagę i przesuwa się w prawo. Dlatego szczelina δ maleje, efekt dekompresji wzrasta, a ciśnienie wylotowe p2 maleje. do skorygowanej wartości. Wartość tę można również regulować za pomocą górnej śruby regulacyjnej ciśnienia.

Zawór redukcyjny ciśnienia bezpośredniego działania

(3) Zawory sterujące przepływem

Zawór przepływowy służy do kontrolowania przepływu cieczy w układzie hydraulicznym w celu uzyskania kontroli prędkości układu hydraulicznego. Powszechnie stosowane zawory przepływowe obejmują zawory dławiące i zawory regulujące prędkość.

Zawór przepływowy jest elementem regulującym prędkość w układzie hydraulicznym. Zasada regulacji prędkości polega na zmianie wielkości obszaru przepływu otworu zaworu lub długości kanału przepływowego w celu zmiany oporu cieczy, kontrolowania przepływu przez zawór i regulacji siłownika (cylindra lub silnika). ) cel prędkości ruchu.

1) Zawór dławiący

Powszechnie stosowane kształty kryz zwykłych zaworów dławiących pokazano na rysunku, w tym typ zaworu iglicowego, typ mimośrodowy, typ osiowego trójkątnego rowka itp.

Zwykły zawór dławiący przyjmuje otwór przepustnicy typu osiowego trójkątnego rowka. Podczas pracy rdzeń zaworu jest równomiernie obciążony, ma dobrą stabilność przepływu i niełatwo go zablokować. Olej pod ciśnieniem wpływa przez wlot oleju p1, wchodzi do otworu a przez otwór b i rowek dławiący na lewym końcu rdzenia zaworu 1, a następnie wypływa z wylotu oleju p2. Podczas regulacji natężenia przepływu obróć nakrętkę regulującą ciśnienie 3, aby przesunąć popychacz 2 wzdłuż kierunku osiowego. Kiedy popychacz przesuwa się w lewo, rdzeń zaworu przesuwa się w prawo pod działaniem siły sprężyny. W tym momencie otwór otwiera się szeroko i natężenie przepływu wzrasta. Kiedy olej przepływa przez przepustnicę, nastąpi strata ciśnienia △p=p1-p2, która będzie zmieniać się wraz z obciążeniem, powodując zmiany natężenia przepływu przez przepustnicę i wpływając na prędkość sterowania. Zawory dławiące są często stosowane w układach hydraulicznych, w których zmiany obciążenia i temperatury są niewielkie lub wymagania dotyczące stabilności prędkości są niskie.

2) Zawór regulujący prędkość

Zawór regulujący prędkość składa się z zaworu redukcyjnego o stałej różnicy ciśnień i zaworu dławiącego połączonego szeregowo. Zawór redukcyjny o stałej różnicy ciśnień może automatycznie utrzymywać różnicę ciśnień przed i za przepustnicą na niezmienionym poziomie, tak że obciążenie nie ma wpływu na różnicę ciśnień przed i za przepustnicą, przepuszczając w ten sposób przepustnicę. Natężenie przepływu jest w zasadzie stałe wartość.

Zawór redukcyjny 1 i zawór dławiący 2 są połączone szeregowo pomiędzy pompą hydrauliczną a cylindrem hydraulicznym. Olej pod ciśnieniem z pompy hydraulicznej (ciśnienie wynosi pp) po rozprężeniu przez szczelinę otworu przy rowku reduktora ciśnienia a, wpływa do rowka b, a ciśnienie spada do p1. Następnie wpływa do cylindra hydraulicznego przez przepustnicę i ciśnienie spada do p2. Pod tym ciśnieniem tłok porusza się w prawo pod obciążeniem F. Jeśli obciążenie jest niestabilne, przy wzroście F wzrasta również p2, a rdzeń zaworu redukującego ciśnienie straci równowagę i przesunie się w prawo, powodując otwarcia szczeliny w szczelinie a wzrośnie, efekt dekompresji osłabnie, a p1 również wzrośnie. Zatem różnica ciśnień Δp = pl-p2 pozostaje niezmieniona, a natężenie przepływu wchodzącego do cylindra hydraulicznego przez przepustnicę również pozostaje niezmienione. I odwrotnie, gdy F maleje, p2 również maleje, a rdzeń zaworu redukcyjnego ciśnienia straci równowagę i przesunie się w lewo, tak że szczelina otwarcia w szczelinie a maleje, efekt dekompresji jest wzmocniony, a p1 również maleje , zatem różnica ciśnień △p=p1-p2 pozostaje niezmieniona, a natężenie przepływu wchodzącego do cylindra hydraulicznego przez przepustnicę również pozostaje niezmienione.